کاهش علائم نوروپاتی محیطی

نوروپاتی محیطی اختلالی است که در آن، اعصابی که از مغز و نخاع به اندام‌ها می‌روند، دچار آسیب می‌شوند. این شرایط ممکن است منجر به درد، بی‌حسی، ضعف عضلانی و سایر مشکلات حرکتی و حسی شود. کاهش علائم نوروپاتی محیطی تأثیر مستقیمی بر کیفیت زندگی افراد خواهد داشت. در سال‌های اخیر، استفاده از محصولات موضعی حاوی سی بی دی به‌عنوان راهکاری تازه و مؤثر برای کاهش نشانه‌های ناخوشایند این اختلال رایج و محبوب شده‌اند. بسیار مهم است که بیماران و خانواده‌های آن‌ها به اطلاعاتی دقیق و به‌روز در این زمینه دسترسی داشته باشند. افراد مبتلا به نوروپاتی محیطی با داشتن درکی صحیح از مدیریت این اختلال می‌توانند زندگی خوشایندی داشته باشند. در این مقاله به بررسی علائم، روش‌های تشخیصی و درمان‌های موجود برای نوروپاتی محیطی پرداخته‌ایم.

 

علائم نوروپاتی محیطی

نوروپاتی محیطی طیف گسترده‌ای از علائم و نشانه‌ها را در بر می‌گیرد که بسته به اعصابی که آسیب دیده‌اند و شدت آسیب وارد شده، متفاوت هستند. این علائم بیشتر در پاها و دست‌ها ظاهر می‌شود و ممکن است تأثیرات قابل توجهی بر کیفیت زندگی افراد داشته باشد. رایج‌ترین علائم نوروپاتی محیطی عبارت‌اند از:

درد: یکی از شایع‌ترین علائم نوروپاتی محیطی، درد است. این درد ممکن است تیز، سوزان، یا به‌صورت شوک‌های ریز باشد. گاهی اوقات درد به‌قدری شدید است که لمس آرام پوست نیز ممکن است ناراحت‌کننده باشد؛ حالتی که در اصطلاح پزشکی، به‌عنوان آلودینیا (Allodynia) شناخته می‌شود.

بی‌حسی و کاهش حس لامسه: افراد مبتلا به نوروپاتی محیطی ممکن است در برخی نقاط بدن، احساس بی‌حسی یا کاهش حس لامسه را تجربه کنند. این مسئله ممکن است خطرناک باشد؛ زیرا با افزایش خطر ایجاد زخم‌ و عفونت‌ در اندام‌هایی که حس کمتری دارند، همراه است.

سوزن‌سوزن شدن: سوزن‌سوزن شدن یا گزگز از دیگر علائم شایع نوروپاتی محیطی است. این حس می‌تواند مانند خزیدن حشرات روی پوست احساس شود و معمولاً در پاها و دست‌ها بیشتر احساس می‌شود.

ضعف عضلانی: نوروپاتی محیطی ممکن است منجر به ضعف عضلانی شود. این ضعف ممکن است باعث شود انجام فعالیت‌های روزمره مانند برداشتن اشیا، راه رفتن یا بالا رفتن از پله‌ها برای فرد دشوار شود.

اختلال در حرکت و حفظ تعادل: آسیب به اعصاب حسی ممکن است بر حفظ تعادل نیز تأثیر بگذارد. افراد ممکن است متوجه شوند که ثبات حرکتی کمتری دارند و بیشتر مستعد سقوط هستند؛ خصوصاً در محیط‌های تاریک که دید کمتری دارند.

این علائم می‌توانند تأثیر زیادی بر زندگی روزمره و کیفیت زندگی افراد داشته باشند. تشخیص به‌موقع و مدیریت مناسب نوروپاتی محیطی به کاهش شدت علائم و بهبود عملکرد روزانه کمک می‌کند. درک این علائم نه‌تنها برای بیماران، بلکه برای خانواده‌ها و مراقبان آن‌ها نیز مهم است؛ زیرا این شناخت به آن‌ها کمک می‌کند تا درک بهتری از نیازها و چالش‌های فرد دارای اختلال نوروپاتی محیطی داشته باشند.

 

تشخیص نوروپاتی محیطی

تشخیص نوروپاتی محیطی ممکن است چالش‌برانگیز باشد؛ زیرا علائم متنوعی دارد و ممکن است ناشی از برخی بیماری‌های زمینه‌ای باشد. با استفاده از روش‌های تشخیصی دقیق، پزشکان می‌توانند به شناسایی و مدیریت بهتر این شرایط کمک کنند. در این بخش، به بررسی اصلی‌ترین روش‌های تشخیص نوروپاتی محیطی می‌پردازیم.

معاینه پزشکی: اولین قدم در تشخیص نوروپاتی محیطی، معاینه دقیق توسط پزشک است. این معاینه شامل بررسی تاریخچه پزشکی فرد و بررسی علائم حال حاضر برای ارزیابی وضعیت عصبی فرد می‌شود. پزشک ممکن است برای درک بهتر شدت و گستردگی آسیب عصبی، تست‌های حسی و حرکتی انجام دهد.

آزمایش‌ خون: آزمایش خون به شناسایی برخی علل زمینه‌ای نوروپاتی محیطی مانند دیابت، کمبود ویتامین‌ها، عفونت‌های خاص و اختلالات ایمنی کمک می‌کند.

تست نوار عصب و عضله یا الکترومیوگرافی (EMG): نوار عصب و عضله یکی از مهم‌ترین آزمایش‌ها برای تشخیص نوروپاتی محیطی است. این آزمایش به ارزیابی سلامت اعصاب و عضلات، کمک می‌کند و می‌تواند آسیب عصبی را تأیید ‌کند. این تست به‌ویژه در تشخیص نوروپاتی‌هایی مفید است که در آن‌ها، آسیب عصبی عمیق‌تر است.

تصویربرداری پزشکی: روش‌های تصویربرداری مانند MRI و CT Scan به شناسایی اختلالات ساختاری که ممکن است به اعصاب فشار وارد کند یا آسیب‌های دیگر مرتبط با نوروپاتی محیطی کمک می‌کند. این تصویربرداری‌ها به‌ویژه زمانی مهم است که پزشکان به آسیب‌های فیزیکی یا تومورها که ممکن است بر اعصاب تأثیر بگذارند، مشکوک باشند.

بیوپسی اعصاب و عضلات: گاهی اوقات، بیوپسی عصب برای تأیید نوروپاتی محیطی انجام می‌شود. این روش شامل برداشتن نمونه کوچکی از بافت عصبی برای بررسی دقیق‌تر در زیر میکروسکوپ است. بیوپسی عصب به شناسایی الگوهای آسیب‌دیدگی عصبی و تعیین نوع خاصی از نوروپاتی کمک می‌کند.

این آزمایش‌ها و تست‌ها به پزشکان این امکان را می‌دهد که تشخیص دقیق‌تری از نوروپاتی محیطی ارائه دهند و استراتژی‌های درمانی مناسبی را برای هر بیمار تعیین کنند. تشخیص به‌موقع و دقیق نه‌تنها به بهبود علائم کمک می‌کند، بلکه ممکن است به جلوگیری از پیشرفت بیماری و بهبود کیفیت زندگی بیماران منجر شود.

 

روش‌های درمانی نوروپاتی محیطی

درمان نوروپاتی محیطی به‌طور معمول شامل کنترل علائم و جلوگیری از پیشرفت بیماری است. انتخاب استراتژی درمانی به عواملی چون علت اصلی بیماری، شدت علائم و وضعیت کلی سلامت بیمار بستگی دارد. برای درمان نوروپاتی محیطی، دو دسته عمده از درمان‌ها وجود دارند: درمان‌های دارویی و درمان‌های غیردارویی. هر دو روش به کاهش علائم و بهبود کیفیت زندگی بیماران کمک می‌کنند.

درمان‌های دارویی: این درمان‌ها به کاهش درد و سایر ناراحتی‌های ناشی از نوروپاتی محیطی کمک می‌کنند. برخی از این داروها برای درمان دردهای خفیف تا متوسط و برخی دیگر برای درمان دردهای شدیدتر استفاده می‌شوند.

درمان‌های غیردارویی: این درمان‌ها اغلب به ‌عنوان رویکردهای کمکی برای کمک به مدیریت نوروپاتی محیطی و بهبود کیفیت زندگی بیماران استفاده می‌شوند. برای نمونه، فیزیوتراپی به بهبود توانایی‌های جسمی، تقویت عضلات و حفظ یا بهبود تعادل و هماهنگی کمک می‌کند. همچنین تغییرات سبک زندگی نظیر مدیریت وزن، کنترل قندخون، اجتناب از مصرف الکل، تغذیه سالم و داشتن فعالیت بدنی منظم در کاهش علائم نوروپاتی محیطی مؤثر است.

گفتنی است که این درمان‌ها براساس نیازهای فردی هر بیمار و شدت علائم تعیین می‌شوند. پزشک ممکن است ترکیبی از این درمان‌ها را برای دستیابی به بهترین نتیجه ممکن، تجویز کند.

 

مدیریت بیماری در مبتلایان به نوروپاتی محیطی

برای مدیریت مؤثر نوروپاتی محیطی و کاهش علائم آن، پیروی دقیق از دستورالعمل‌های پزشکی و انجام مراقبت‌های دوره‌ای اهمیت فراوانی دارد. این رویکرد منجر به کاهش خطر پیشرفت بیماری، کنترل بهتر علائم و جلوگیری از عوارض جانبی می‌شود که در نهایت به نتایج درمانی بهتر و افزایش کیفیت زندگی بیماران منجر می‌شود. رعایت دستورالعمل‌های پزشکی شامل استفاده از داروها طبق تجویز پزشک، شرکت در جلسات فیزیوتراپی و اعمال تغییرات توصیه‌شده در سبک زندگی مانند تغذیه مناسب و فعالیت بدنی منظم است. این موارد به بیماران کمک می‌کند تا درد و سایر علائم نوروپاتی را مدیریت و از تشدید بیماری جلوگیری کنند. انجام مراقبت‌های دوره‌ای مانند معاینات منظم، آزمایش‌های خون و بررسی‌های عملکردی نیز برای ارزیابی پیشرفت بیماری و اثربخشی درمان ضروری است. این اقدامات به پزشکان امکان می‌دهد در صورت نیاز، تغییراتی در رژیم درمانی بیمار اعمال کنند. علاوه‌براین، مراقبت‌های دوره‌ای به بیماران کمک می‌کند از پیشرفت بیماری خود آگاه باشند و به‌طور فعال در مدیریت سلامت خود مشارکت کنند.

 

تأثیر سی بی دی بر کاهش علائم نوروپاتی محیطی

کانابیدیول یا سی بی دی (CBD) ماده‌ای اثربخش در پیشگیری از پیشرفت دردهای نوروپاتی، کاهش چشمگیر دردهای نوروپاتی، بهبود عملکرد فیزیکی و کاهش دردهای عضلانی است. این ماده به‌صورت طبیعی از گیاه کانابیس استخراج می‌شود و به‌عنوان ماده مؤثر در کرم‌ها، لوسیون‌ها و ژل‌های موضعی به‌کار می‌رود.

استفاده موضعی از سی بی دی به‌واسطه داشتن خصوصیات ضدالتهابی، ضددرد و محافظت از اعصاب، موجب بروز اثرات ضددرد قوی و کاهش نشانه‌های نوروپاتی محیطی می‌شود. کرم التیام درد کنورت تنها محصول موضعی حاوی کانابیدیول برای مدیریت دردهای ناشی از نوروپاتی محیطی و دارای مجوز از سازمان غذا و داروی ایران است که در داروخانه‌های سراسر کشور در دسترس است. سی بی دی به‌کاررفته در این فراورده خلوص بسیار زیادی دارد و فرمولاسیون کرم التیام درد کنورت  به‌واسطه وجود چند ماده مؤثر در کنار هم، تأثیر دوچندانی در کاهش دردها و گرفتگی عضلات دارد.

 

[منابع: مقالات «منابع درک نوروپاتی محیطی»، «علائم نوروپاتی محیطی» و «تشخیص، درمان و پیشگیری از نوروپاتی محیطی» منتشرشده در سایت وب‌ام‌دی و بروشور کرم التیام درد کنورت]

 

نوروپاتی محیطی چه علائمی دارد؟

علائم نوروپاتی محیطی شامل درد، گزگز، بی‌حسی، ضعف عضلانی، تغییر در حس لامسه و مشکلات تعادلی است. این علائم معمولاً در دست‌ها و پاها بیشتر احساس می‌شود و ممکن است تأثیر زیادی بر کیفیت زندگی فرد داشته باشد.

 

چه راهکارهایی برای کاهش درد ناشی از نوروپاتی محیطی وجود دارد؟

برای کاهش درد نوروپاتی محیطی، استفاده از داروهای ضددرد، ضدالتهاب و مؤثر بر اعصاب محیطی تجویز شده توسط پزشک می‌تواند مؤثر باشد. علاوه بر این، فیزیوتراپی، مدیریت علائم توسط محصولات معتبر غیردارویی و تکنیک‌های مدیریت استرس نیز می‌توانند در کاهش درد کمک‌کننده باشند.

 

آیا تغییرات سبک زندگی در کاهش علائم نوروپاتی محیطی مؤثر است؟

بله؛ تغییرات سبک زندگی نقش مهمی در مدیریت و کاهش علائم نوروپاتی محیطی دارد. کنترل مناسب قند خون، پرهیز از مصرف الکل، رژیم غذایی سالم و فعالیت بدنی منظم ممکن است با کمک به کاهش علائم، از پیشرفت بیماری جلوگیری کند.

 

تأثیر سی بی دی بر کاهش علائم نوروپاتی محیطی چیست؟

سی بی دی ماده‌ای اثربخش در تسکین دردهای ناشی از نوروپاتی محیطی و پیشگیری از پیشرفت آن است. استفاده موضعی از این ماده موجب کاهش علائم نوروپاتی محیطی می‌شود.