میوزیت (Myositis) نوعی التهاب پیش‌رونده و مزمن عضلات است. برخی از انواع آن با بثورات پوستی همراه است. مصرف دارو و ورزش کردن به درمان این بیماری کمک می‌کند. اما یافتن درمان مناسب، نیازمند آزمون و خطاست. تشخیص این بیماری نادر ممکن است دشوار باشد و در برخی مواقع علت آن ناشناخته است. علائم این بیماری به‌سرعت یا به‌تدریج و طی زمان ظاهر میشوند. علائم اولیه شامل درد و کوفتگی عضلانی، خستگی، مشکل در بلع و مشکل در تنفس است.
در ایالات متحده تخمین زده می‌شود که 1600 تا 3200 مورد جدید به‌صورت سالانه به این بیماری مبتلا میشوند و 50000 تا 75000 نفر با بیماری میوزیت زندگی می‌کنند. میوزیت هم در کودکان و هم در بزرگ‌سالان رخ می‌دهد.
انواع میوزیت
پنج نوع میوزیت شناخته‌شده عبارت‌اند از: درماتومیوزیت، میوزیت جسم انکلوزیونی، میوزیت نوجوانی، پلی میوزیت و میوزیت سمی.
درماتومیوزیت
درماتومیوزیت (DM) به‌دلیل بثورات پوستی قرمز مایل به بنفش، ساده‌ترین شکل میوزیت برای تشخیص است. بثورات روی پلک‌ها، صورت، قفسه سینه، گردن و کمر و همچنین روی مفاصل مانند بند انگشت، آرنج، زانو و انگشتان پا ایجاد می‌شود و به‌طور معمول ضعف عضلانی را به‌دنبال دارد. سایر علائم درماتومیوزیت عبارت‌اند از:
- پوسته‌پوسته شدن یا خشکی و زبری پوست
- پاپول‌های گوترون یا نشانه گوترون (برجستگی‌هایی که روی بند انگشتان، آرنج‌ها و زانوها دیده می‌شود و اغلب با برآمدگی و پوسته‌پوسته شدن همراه است.)
- مشکل در بلند شدن از حالت نشسته
- خستگی
- ضعف در عضلات گردن، ران، کمر و شانه
- مشکل در بلع
- گرفتگی صدا
- توده‌های سفت‌شده کلسیم زیر پوست
- درد عضلانی
- التهاب مفصل
- غیرطبیعی بودن بستر ناخن
- کاهش وزن
- ضربان قلب نامنظم
- زخم‌های گوارشی
میوزیت جسم انکلوزیونی
میوزیت جسم انکلوزیونی (IBM) تنها نوع میوزیت است که در مردان بیشتر از زنان رخ می‌دهد. بیشتر کسانی که به این بیماری مبتلا میشوند، افراد بالای 50 سال هستند. IBM با ضعف عضلانی در مچ دست و انگشتان و همچنین عضلات ران شروع می‌شود. این نوع ضعف عضلانی بیشتر در عضلات کوچک ایجاد می‌شود و نامتقارن است؛ به‌طوری‌که یک طرف بدن بیش از طرف دیگر تحت تأثیر قرار می‌گیرد. اعتقاد بر این است که این بیماری ژنتیکی است. علائم IBM عبارت‌اند از:
- مشکل در راه رفتن
- زمین خوردن و از دست دادن تعادل
- افتادن‌های مکرر
- مشکل در بلند شدن از حالت نشسته
- مشکل در گرفتن چیزی با دست و کاهش مهارت دست و انگشتان
- مشکل در بلع
- ضعف عضلانی
- درد عضلانی
- کاهش عکس‌العمل‌های تاندونی
میوزیت نوجوانی
میوزیت نوجوانی (JM) در نوجوانان کمتر از 18 سال رخ می‌دهد. این بیماری 3000 تا 5000 نوجوان آمریکایی را تحت تأثیر قرار داده است. احتمال ابتلای دختران به این بیماری دو برابر بیشتر از پسران است. مشابه سایر انواع میوزیت، JM با ضعف عضلانی و بئورات پوستی ظاهر می‌شود. علائم آن عبارت‌اند از:
- بئورات قابل مشاهده به‌رنگ قرمز مایل به بنفش روی پلک‌ها یا مفاصل
- خستگی
- بدخلقی یا تحریک‌پذیری
- شکم‌درد
- مشکلات عملکرد حرکتی مانند مشکل در بالا رفتن از پله‌ها، ایستادن از حالت نشسته و لباس پوشیدن
- مشکل در حرکات مربوط به بالای سر مانند شامپو کردن یا شانه زدن موها
- مشکل در بلند کردن سر
- تورم یا قرمزی پوست اطراف ناخن
- مشکل در بلع
- توده‌های سفت‌شده کلسیم در زیر پوست
- ضعف عضلانی
- درد عضلات و مفاصل
- صدای خشن
- پاپول‌های گوترون (برجستگی‌هایی که روی بند انگشتان، آرنج‌ها و زانوها دیده می‌شود.)
- تب
پُلی‌میوزیت
پلی‌میوزیت (PM) با ضعف عضلانی در عضلات نزدیک به تنه بدن شروع می‌شود و سپس از آنجا گسترش می‌یابد. هر موردِ PM منحصربه‌فرد است و افراد مبتلا به آن اغلب به بیماری‌های خودایمنی نیز مبتلا هستند. علائم این بیماری عبارت‌اند از:
- ضعف عضلانی
- درد عضلانی
- مشکل در بلع
- افتادن
- مشکل در بلند شدن از حالت نشسته
- خستگی
- سرفه خشک مزمن
- ضخیم شدن پوست دست
- مشکل در تنفس
- تب
- کاهش وزن
- صدای خشن
میوزیت سمی
تصور می‌شود که میوزیت سمی به‌دلیل برخی داروهای تجویزشده و غیرقانونی ایجاد می‌شود. اگرچه بسیار نادر است، اما برخی موادی که ممکن است باعث میوزیت شوند، عبارت‌اند از:
- کوکائین
- تولوئن (حلال استفاده‌شده در رقیق‌کننده‌های رنگ که گاهی به‌صورت غیرقانونی استفاده می‌شود.)
علائم میوزیت سمی مشابه سایر انواع میوزیت است. افرادی که این عارضه را تجربه می‌کنند، معمولاً پس از قطع داروهایی که باعث مسمومیت شده‌اند، بهبود می‌یابند.
علت میوزیت
نظرات کارشناسان درباره علت دقیق میوزیت متفاوت است. تصور می‌شود که میوزیت نوعی بیماری خودایمنی است که باعث می‌شود بدن به عضلات حمله کند. بیشتر موارد ابتلا، علت شناخته‌شده‌ای ندارند. با این حال به نظر می‌رسد آسیب و عفونت نقش مؤثری داشته باشد.
برخی از محققان معتقدند که ممکن است میوزیت ناشی از موارد زیر باشد:
- بیماری‌های خودایمنی مانند آرتریت روماتوئید و لوپوس
- ویروس‌هایی مانند سرماخوردگی، آنفلوانزا و اچ‌آی‌وی (HIV)
- مسمومیت دارویی
تشخیص میوزیت
بیماری میوزیت اغلب به‌اشتباه تشخیص داده می‌شود. تشخیص میوزیت ممکن است دشوار باشد؛ زیرا بیماری نادری است که علائم اولیه آن خستگی و ضعف است. این علائم در بسیاری از بیماری‌های رایج دیگر نیز دیده می‌شود. ممکن است پزشکان از یکی از موارد زیر برای کمک به تشخیص استفاده کنند:
- معاینه جسمی
- بیوپسی یا نمونه‌برداری از بافت
- الکترومیوگرافی
- تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI)
- مطالعه هدایت عصب
- آزمایش خون برای تعیین سطح CPK
- آزمایش خون آنتی‌بادی ضدهسته‌ای
- آزمایش خون پانل آنتی‌بادی اختصاصی میوزیت
- آزمایش ژنتیک
درمان میوزیت
در حال حاضر هیچ داروی خاصی برای درمان میوزیت وجود ندارد. با این حال کورتیکواستروئیدها اغلب تجویز میشوند. معمولاً پزشکان این دارو را با داروهای سرکوب‌کننده سیستم ایمنی تجویز می‌کنند. شما باید تا زمانی که درمان مناسب خود را پیدا می‌کنید، با پزشک خود همکاری کنید. فیزیوتراپی، ورزش، حرکات کششی و یوگا نیز به قوی و منعطف نگه داشتن عضلات و جلوگیری از تحلیل بافت عضلانی کمک می‌کنند. استفاده از محصولات موضعی حاوی کانابیدیول که مجوز دارند، نظیر کرم التیام درد کنورت نیز برای کاهش دردهای عضلانی بسیار مؤثر است.
دورنمای میوزیت
در حال حاضر درمان دقیق و مشخصی برای میوزیت وجود ندارد. ممکن است برخی از افراد مبتلا به میوزیت به استفاده از عصا، واکر یا ویلچر نیاز داشته باشند. در صورت درمان نشدن، میوزیت ممکن است باعث بروز عوارض جدی و حتی مرگ شود. با این حال، برخی افراد می‌توانند در صورت پایبندی به درمان، علائم خود را به‌خوبی مدیریت کنند. حتی ممکن است برخی افراد بهبود جزئی یا کامل را تجربه کنند.
منبع:
مقاله «میوزیت چیست و چگونه می‌توان آن را درمان کرد؟» از سایت هلث‌لاین
سوالات متداول میوزیت چگونگی درمان آن
میوزیت چیست؟
میوزیت نوعی بیماری نادر با التهاب پیش‌رونده و مزمن عضلات است. مهم‌ترین علامت آن دردهای عضلانی مزمن است و برخی از انواع آن با بثورات پوستی همراه است.
میوزیت چگونه تشخیص داده می‌شود؟
تشخیص میوزیت بسیار دشوار است؛ زیرا علائم اولیه آن نظیر خستگی و ضعف در بسیاری از بیماری‌های رایج دیگر نیز دیده می‌شود. پزشکان متخصص از طریق معاینات و آزمایش‌های گوناگون می‌توانند به تشخیص درست این بیماری دست یابند.
بهترین درمان میوزیت چیست؟
در حال حاضر درمان دقیق و مشخصی برای میوزیت وجود ندارد. طبق دستور پزشک می‌توان از داروهایی برای بهبود شرایط استفاده کرد. فیزیوتراپی، ورزش و انجام حرکات کششی به قوی و منعطف نگه داشتن عضلات کمک می‌کنند.
میوزیت چه انواعی دارد؟
پنج نوع میوزیت شناخته‌شده عبارت‌اند از: درماتومیوزیت، میوزیت جسم انکلوزیونی، میوزیت نوجوانی، پلی میوزیت و میوزیت سمی.